AANDACHT
Blote wortel plantgoed is leverbaar van half november tot eind maart,
het ideale plantseizoen voor succesvolle aanplant.
?unique=b8f9830)
Crataegus orientalis - Hawthorn
Oosterse meidoorn: middelgrote boom met zilvergroen blad en oranje-rode herfstvruchten, melig en zoetig, ideaal voor siroop en confituur.
| Rootstock: Hawthorn |
| Pollination: self-fertile |
| Light: sun to partial shade |
| Syntropy: 60% - 80% light (high) |
| Soil pH: lightly acidic, neutral, slightly alkaline |
| Soil humidity: semi-moist |
| At least hardy till: -15°C |
| Harvest: mid-September, early October |
| Use: kitchen (transformation), table (fresh) |
Oorsprong en achtergrond
Crataegus orientalis, de oosterse meidoorn, is een soort die van nature voorkomt in Zuidoost-Europa, de Kaukasus, Turkije en West-Azië. Het is een traditionele boom van bergachtige en droge streken, waar hij vaak op rotsachtige hellingen groeit. In Griekenland en Turkije worden de vruchten al eeuwenlang gegeten en in de volksgeneeskunde gebruikt. De soort kent meerdere ondersoorten en vormen, waaronder types met rode of geelachtige vruchten.
Vruchten
De vruchten zijn relatief groot voor een meidoorn: vaak 2 tot 3 cm in diameter, rond tot licht afgeplat. Hun kleur varieert van oranjegeel tot felrood, afhankelijk van ondersoort en standplaats. Het vruchtvlees is melig en lichtzoet, soms wat wrang of kruidig van smaak. Binnenin bevatten de vruchten meestal 2 tot 4 harde pitten. Hoewel minder verfijnd dan die van bijvoorbeeld Crataegus azarolus, worden ze traditioneel toch gewaardeerd als eetbaar fruit.
Rijping
De bloei vindt plaats in mei-juni, met witte bloemen in dichte tuilen. De vruchten rijpen in september-oktober. Ze worden meestal geoogst wanneer ze diep oranje of rood kleuren, en zijn dan kort houdbaar. In warme klimaten kunnen de bessen nog enige tijd aan de boom blijven hangen.
Culinair
De vruchten worden in de landen van herkomst vaak vers gegeten, maar vooral verwerkt tot siropen, jams, compotes en traditionele zoetwaren. Ze zijn voedzaam en rijk aan pectine. In Turkije worden ze soms gedroogd of tot een soort fruitpasta verwerkt. Hun melige textuur maakt ze minder geschikt als tafelvrucht, maar zeer bruikbaar in de keuken.
Boomverzorging en onderhoud
Crataegus orientalis groeit uit tot een middelgrote boom of struik van 5 tot 10 meter hoog. De kroon is vaak breed en dicht, met doornige takken. Het blad is diep gelobd en grijsgroen, soms viltig behaard aan de onderzijde, wat hem een zilverachtig uiterlijk geeft. De soort vraagt volle zon en goed doorlatende, kalkrijke grond. Hij verdraagt droogte en arme bodems zeer goed, en is winterhard tot circa –20 °C. Daardoor is het een geschikte soort voor droge, warme streken en extensieve boomgaarden.
Bestuiving
De bloemen zijn hermafrodiet en worden door insecten bestoven. De soort is in principe zelfvruchtbaar, maar kruisbestuiving met andere Crataegus-soorten of meerdere exemplaren van dezelfde soort kan de vruchtzetting verbeteren.