Ze zijn er weer: diepdonkere pareltjes aan de struiken. De appelbessen (Aronia melanocarpa) zijn rijp! Een moment waar ik elk jaar naar uitkijk. Een drietal struikjes, een jaar of drie geleden aangeplant, gaven dit seizoen al ruim twee kilo bessen. De cultivars? 'Viking', 'Nero' en 'Galicjanka'. En ja, daar kan je heerlijke confituur van maken.
Maar voor we de confituurpotjes bovenhalen, even een ode aan de plant zelf.
Een struik die je de seizoenen laat voelen
In het voorjaar vallen ze op door hun witte bloesems, met een zachtroze zweem van roze meeldraden die dansen in het zonlicht. Bestuivende insecten zijn er dol op. In de zomer pronken de struiken met glanzend groene bladeren en dikke trossen zwarte bessen. En dan de herfst: een oranjerood vuurwerk! Echt, zo’n struik heeft elk seizoen iets te bieden.
Ze vragen weinig : zon, een plekje waar het niet te nat blijft, en soms eens een snoeibeurt in maart. De cultivars die ik heb zijn goed aangepast aan ons klimaat en geven snel vruchten. En mooi meegenomen: ze verdragen ook een beetje schaduw.
Gezondheid in een besje
De appelbes is geen allemansvriend in de fruitschaal (rauw is ze wat wrang : 'an acquired taste') maar haar gezondheidsvoordelen zijn niet min. Ze zit boordevol antioxidanten zoals anthocyaninen en polyfenolen, en bevat daarnaast ook een mooi spectrum aan vitamines: flink wat vitamine C en K, en kleinere hoeveelheden A, E en verschillende B-vitamines. Die combinatie ondersteunt onder andere je weerstand, botten, celbescherming en stofwisseling. Onderzoek wijst bovendien op positieve effecten voor bloeddruk, cholesterol én darmflora. Niet slecht voor zo’n klein besje!
Kleur in de keuken
Dit jaar hielp mijn dochter Free voor het eerst actief mee met de oogst. Ze plukte de bessen van de steeltjes, en hoe paarser haar handen werden, hoe groter haar plezier. Rauw vond ze ze maar niks, maar van de confituur kon ze niet afblijven. Kleine plakkerige keukentaferelen zoals deze geven dit seizoen zoveel kleur (letterlijk en figuurlijk).
Recept: appelbes-frambozenconfituur
Voor zo'n 10 à 12 potjes
Ingrediënten
- 1,5 kg appelbessen
- 1 kg appel (geschild, in blokjes – liefst friszuur)
- 750 g frambozen (vers of diepvries, bij ons een kleurrijke mix van 'Fallgold' (geel), 'Autumn Bliss' (rozerood), 'Black Jewel' (zwart) en 'Buckingham Tayberry' (stekeloze braamboos))
- 800 g geleisuiker 3:1 (minder dan aanbevolen, maar genoeg)
- 2 el citroensap
- Optioneel: rasp van 1 biologische citroen
Bereiding
- Doe de appelbessen en appels samen in een grote kookpot met een scheutje water (ca. 100 ml). Laat 15 minuten zachtjes koken tot de appels zacht zijn.
- Voeg de frambozen toe en laat nog 5 minuten sudderen.
- Mix de massa grof of fijn, naar smaak. Zelf hou ik van een beetje textuur: goed voor de 'binnentuin' (darmflora).
- Voeg het citroensap (en eventueel de zeste) toe, samen met de geleisuiker.
- Breng al roerend aan de kook en laat minstens 4 minuten stevig doorkoken.
- Test op stolling met een koud bordje. Klaar? Giet in propere, warme glazen potten. Draai het deksel erop en laat omgekeerd afkoelen.
Resultaat: een diep paarsrode confituur met karakter. Zuurzoet, vol smaak, en heerlijk op brood, in yoghurt of bij een stukje kaas.
Laat jij appelbessen groeien? Wat maak jij ermee? Of kende je deze struik nog niet?
Laat het me weten. ik ben benieuwd naar jouw ervaring!