ATTENTION
Les plants à racines nues sont disponibles de la mi-novembre à fin mars,
la saison idéale pour une plantation réussie.
Carya illinoinensis 'Lucas' - Pacanier
Vroegrijpe pecannotenboom (Ohio, 1965); oogst half sept.–okt.; kleine zoete noot met dunne schaal; ideaal voor koelere streken met kort groeiseizoen.
| Taille: Conteneur 10L |
| Porte-greffe: Semis |
| Pollinisation: non autofertile (pollinisateurs dans la description) |
| Exposition: plein soleil |
| Syntropie: 80% - 100% lumière (émergent) |
| pH du sol: légèrement acide, neutre |
| Humidité du sol: semi-humide |
| Récolte: mi-octobre, début octobre |
| Utilisation: table (frais), cuisine (transformé) |
‘Lucas’ is een pecannotenras (Carya illinoinensis), geselecteerd in Ohio (VS) in 1965. Het ras werd gekozen vanwege zijn vroeg rijpende noten en goede opbrengst in koelere klimaten. ‘Lucas’ behoort tot de zogenaamde “ultra-northern” rassen — selecties die speciaal geschikt zijn voor gebieden met kortere zomers en minder hitte, waar veel andere pecanvariëteiten niet volledig rijpen. Daardoor is het ras interessant voor aanplant in België, Nederland en Noord-Frankrijk.
De noten van ‘Lucas’ zijn klein tot middelgroot, gemiddeld zo’n 90–108 noten per pond. De schaal is vrij dun, en de kern vult de dop goed. De smaak is zoet en aromatisch, zonder bittere nasmaak, en wordt goed gewaardeerd in noordelijke teeltcontexten. Hoewel de vruchtmaat bescheiden is vergeleken met zuidelijke commerciële rassen, is de kwaliteit en gebruiksvriendelijkheid uitstekend voor vers gebruik en huishoudelijke verwerking.
‘Lucas’ is een van de vroegst rijpende pecanrassen voor noordelijke tuinen. In een gunstig gelegen standplaats start de oogst vanaf midden oktober. Deze vroege rijping maakt het ras bijzonder geschikt voor streken waar het groeiseizoen kort is of de zomers minder warm zijn. De noten zijn klaar voor oogst zodra de bolster vanzelf opent en de dopnoten gemakkelijk loskomen.
De noten zijn uitstekend geschikt voor vers gebruik, maar kunnen ook goed verwerkt worden in gebak, notenrepen, granola of geroosterd als snack. Hun aangename smaak en structuur maken ze populair in zelfvoorzienende contexten en voedselbossystemen. Door hun maat zijn ze minder geschikt voor grootschalige verwerking, maar des te geschikter voor lokale productie.
‘Lucas’ groeit uit tot een middelgrote tot forse boom, maar blijft vaak wat compacter dan zuidelijke variëteiten. Voor een goede groei is een beschutte, zonnige standplaats ideaal, met een diepe, goed doorlatende bodem die rijk is aan organisch materiaal. Jonge bomen kunnen baat hebben bij windbescherming, halfschaduw en mulch om vocht vast te houden. Regelmatig water geven is vooral in droge zomers belangrijk. Snoei is beperkt nodig: verwijder dode, kruisende of slecht geplaatste takken in de winter.
‘Lucas’ is zoals de meeste pecanrassen niet zelfbestuivend. Kruisbestuiving met een compatibel ras met overlappende bloei (maar een tegengesteld bloeitype) is aanbevolen. De exacte bloeitypering (type 1 of 2) is mij niet bekend, dus voor de zekerheid is het aan te raden om te combineren met een ander vroegbloeiend, noordelijk ras. De bestuiving gebeurt door de wind, dus plant bomen bij voorkeur binnen 15–20 meter van elkaar.